de laatste dag in de sneeuw op steenenkamer

ik zit aan de zwarte tafel voor het raam.
het zonnetje scheind heerlijk naar binnen. er licht nog wat sneeuw in het weiland en ik heb uitzicht op een groepje van 4 schapen.
mijn tas is al bijna gepakt.
de hanbedage tas licht nog op het aanrecht en alle papieren lichen klaar.
het hotel op schiphol is gister geboekt en het treinkaartje licht ook al klaar.
de laatste ochtend geen gesteres en gemopper maar rustig naar schiphol zonder gehaast vertragingen of files.

toch komen nu de zenuwen wel.
heb ik alles wel gepakt, ben ik niet iets vergeten.
maar tja aan de andere kant leven we in een weereld dat als ik iets vergeten ben het altijd nog kan kopen.
onbewust neem je zoveel mee. dollars arubaans geld euros, maar ook snurkel spullen muziek een kadotje voor maira
een onderwater camera, een gewoon foto toestel.

ik denk dat dit de tresss is van het vertrekken.
toch wel weer een heel avontuur.
als ik maar 1 keer in het vliegtuig zit.
al hoe wel het dan juist echt beging.

de overstap in londen.
geen iedee hoe dat zal verlopen.
ik laat alles op me afkomen en zie het wel.
heerlijk mensen kijken.

ik ga zo eerst nu wat muziek op mijn ipot zetten, de laatste medicijnen halen en dan kijken of ik niet overbeladen ben met mijn koffer.
mischien plaats ik straks nog wel een foto.